αρρούπωτος

-η, -ο [ρουπώνω]

1. (για ξύλινο δοχείο) αυτός του οποίου οι ρωγμές δεν κλείνουν με στουπί

2. μτφ. ο λαίμαργος, ο άπληστος, ο αχόρταγος.